افلاطون اعتقاد داشت که مرکز در زمین کائنات قرار دارد و سیارات در مدارهایی دایره وار به گرد آن می چرخند. این فرض با مشاهدات و رصدهای نجومی سازگار نبود چرا که حرکت سیارات دارای آشفتگی هایی بود که با فرض دایره وار بودن مدارهای آنها جور در نمی آمد. ائودوکسوس شاگرد افلاطون بود و سعی کرد تا با اضافه کردن چند مدار دایره وار دیگر اشکال آشفتگی های حرکت سیارات را بر طرف کند. طرح ائودوکسوس با اینکه بسیار هوشمندانه بود اما اشکالاتی داشت که بعدها بطلمیوس سعی کرد تا آنها را با یک نظریه دیگر برطرف کند. فیلم کوتاه زیر در این باره است:
گالیله اولین کسی نبود که دوربین را ساخت ولی اولین کسی بود که با استفاده از دوربین به آسمان و ستارگان نگاه کرد. او توانست چهار قمر مشتری را کشف کند و اهله زهره را ببیند. اما واقعا گالیله با دوربین نجومی خود چه چیزهایی را مشاهده کرد. فیلم زیر در این باره است.
یک مستند تاریخی درباره اینکه مفهوم کائنات قبلا چه بوده است و پس از ارائه تئوری بیگ بنگ این مفهوم چه تغییراتی داشته است. با هم ببینیم:
سالها پس از آنکه مأمون عباسی دستور داد تا ستاره شناسان دربارش محیط/قطر کره زمین را اندازه بگیرند ابوریحان بیرونی در هندوستان تصمیم گرفت تا همین اندازه گیری را اینبار با روشی جدید امتحان کند. فیلم زیر را ببینید
در زمان مأمون خلیفه عباسی تعدادی از ستاره شناسان مأمور شدند تا محیط کره زمین را اندازه بگیرند. داستان آن را از اینجا گوش کنید.