وی 2 های انگلیسی

در حدود 6 ماه پس از پایان جنگ دوم جهانی بریتانیا اقدام به پرتاب 4 فروند موشک بالستیک نمود. این موشکها ثمره تلاشهای دانشمندان بریتانیا نبودند بلکه در حقیقت موشکهای وی 2 آلمانی بودند که برای بررسی و آزمایشات فنی توسط متخصصین بریتانیایی مونتاژ و پرتاب شده بودند. البته این تنها بریتانیایی ها نبودند که بر سر این خوان نعمت نشستند. آمریکا، روسیه و فرانسه بلافاصله پس از جنگ شروع به استفاده از دانشمندان آلمان وتجربیات آنها نمودند. تکنولوژی نظامی آلمان چنان غنی بود که تاثیری عظیم بر صنایع نظامی قدرتهای آن زمان گذاشت. مخصوصا موقعیت آلمان نازی در زمینه ساخت تانک، زیردریایی و موشک یک سروگردن از بالاتر رقبایش بود. بیایید نیم نگاهی به داستان وی 2 های بریتانیایی بیافکنیم.

اسکادهای وحشت آفرین

ایرانی ها از تجربیات خود و همچین تجربه حمله موشکی عراق به عربستان و اسرائیل درس آموختند. در ابتدای دهه 90 -همراه با همسایه های زیادی که شروع به مسلح کردن خود با موشک کرده بودند- ایران پروژه توسه موشکهای بومی خود را به راه انداختند تا بتوانند موشک بالستیک میان بردی تولید کنند.

نتیجه این پروژه، تولید شهاب-3 بود. شهاب-3 موشکی با سوخت مایع و برد متوسط است و در میان موشکهای بالستیک ایران بیشترین برد را داراست. این موشک از دل همکاری موشکی مشترک ایران و کره شمالی در زمینه تحقیقات و توسعه موشکهای بالستیک -در دهه80- بیرون آمد. در آن زمان توسعه پروژه نودونگ بر اساس توسعه موشکهای اسکاد انجام می گرفت.

مقاله مفصل تام کوپر درباره موشک شهاب سه را در اینجا بخوانید.

توپخانه هسته ای

زمانی که هنوز تکنولوژی ساخت موشکهای بالستیک در مراحل اولیه خود به سر می برد بهترین راه انداختن یک بمب هسته ای بر روی دشمن استفاده از هواپیما یا توپخانه بود. درباره توپخانه هسته ای می توانید فایل زیر را بخوانید.