در نیمه اول قرن هفدهم، و در طی جنگهای 30 ساله، یک انقلاب نظامی توسط گوستاو دوم پادشاه سوئد انجام شد. در فایل زیر تحلیل کوتاهی از روشهای جنگی گوستاو و وقایع تاریخی آن زمان می خوانید.
تاکتیکهای نظامی که در طی جنگهای داخلی انگلستان از سوی سلطنت طلبان و جمهوری خواهان بکارگرفته شدند بر اساس تاکتیکهایی بود که در طی جنگهای اسقلال هلند از اسپانیا در سالهای 1568 و جنگهای سی ساله (1618) توسعه یافتند. در طی این جنگها خط پایانی بر سلطه شوالیه های زرهپوش به وسیله واحدهای مختلط پیاده نظام ،که از نیزه داران و تفنگچی های مجهز به شمخال تشکیل شده بودند، کشیده شد. دوران "نیزه دار-تفنگچی" نشانه ی گذار از جنگهای قرون وسطی به جنگهای مدرن می باشد. خصوصیات این سیستم جدید رزم در میدان نبرد را در فایل زیر بخوانید.
جنگ های سی ساله (1618-1648) عبارت است از یک سری درگیری نظامی در اروپا مرکزی. این جنگها یکی از طولانی ترین و مخرب ترین کشمکشها در تاریخ اروپا، و یکی از طولانی ترین جنگ های مداوم در تاریخ مدرن است.
ریشه های جنگ و اهداف شرکت کنندگان پیچیده بوده و هیچ علت خاصی نداشت. در ابتدا علت اصلی جنگ یک کشاکش مذهبی بین پروتستان ها و کاتولیک ها در امپراتوری مقدس رومی بود. بعدتر اختلاف بر سر سیاست های داخلی و توازن قدرت در داخل اپراتوری به درگیری بیشتر قدرت ها منجر شد. در این مرحله به طور کلی جنگ های مذهبی کم رنگ شده و ادامه ی رقابت بین بوربن ها و هابسبورگ در اروپا شروع شد که این رقابت خود منجر به جنگ میان فرانسه و هابسبورگ شد.
جنگهای سی ساله با معاهدات مونستر و اوسنابروک ،قسمتی از صلح وستفالی، به پایان رسید. قسمتی از نزاع ،که با جنگ حل نشد، برای یک مدت بسیار طولانی ادامه یافتند. داستان این جنگهای خونین را در فایل زیر بخوانید.