شلیک از میان ملخ

فیلمهای قدیمی رو که دیده باشید (البته بعیده که فیلم بالا رو دیده باشین) می بینید که هواپیماهای جنگی مسلسل شون رو پشت ملخ نصب کردن و از وسط تیغه های ملخ شلیک می کنند. اول ش که جنگ جهانی اول شروع شد قرار نبود هواپیما به عنوان سلاح به کار برده بشه. هواپیما یه پلت فرم برای دیده بانها توپخانه بود تا آتش خودی رو بر سر نیروهای حریف هدایت کنن. فوق فوق ش دو تا نارنجک دستی هم می دادن دست طرف تا از بالا بندازه روی سر دشمن. علتش م این بود که اون موقع ها خلبانها خودشون رو عضو یه صنف جهانی می دیدن و اکراه داشتن که روی همدیگه اسلحه بکشن. تا اینکه یه خلبان شیر پاک خورده ای پیدا شد و زد به سرش تا خلبان حریف رو تو آسمون بزنه. اینه که کم کم هواپیماها مسلح شدن اولش با کلت و رولور و آخرش با مسلسل ماکسیم. اما نصب مسلسل برای هواپیماها دردسر ساز شد چون کارخونه های هواپیماسازی هیچ ایده ای برای این کار نداشتن. مسلسل ها رو در جاهای مختلف بدنه نصب کردن اما استفاده ازشون خیلی سخت و دردسر ساز بود و نشونه گیری باهاشون تقریبا غیرممکن. بعد مسلسل رو گذاشتن جلوی چشم خلبان که در حین پرواز کردن بتونه نشونه گیری هم بکنه. اولین تیر که شلیک شد زد و ملخ رو تیکه تیکه کرد. تیغه ی ملخ رو با یه صفحه ی فلزی کاور کردن (تیغه هاشون چوبی بود آخه). تیر دوم که از مسلسل در رفت خود به لبه ی ملخ و کمونه کرد تو سر خلبان. یه شیر پاک خرده ی دیگه ای به نام آنتونی فوکر برداشت و یه مکانیسم درست کرد که وقتی تیغه ی ملخ هواپیما درست جلوی دهنه ی مسلسل قرار می گرفت جلوی شلیک مسلسل رو میگرفت. این جوری بود که مسئله حل شد و اون سیستم رو بستن روی هواپیمای آیندکر و همین اختراع ساده سبب شد تا آیندکر تبدیل بشه به یکی از بهترین هواپیماهای شکاری زمونه ی خودش. اما این مکانیسم چه جوری کار میکنه؟ فیلم زیر رو ببینید: