زیردریایی های فرانسه در جنگ جهانی دوم

هر چند که نیروی دریایی فرانسه در طی جنگ جهانی دوم اصلا وارد جنگ نشد اما این نیرو قبل از جنگ ناوگان نسبتا بزرگی از زیردریایی ها برای خود تهیه کرده بود. د راین مقاله مروری می کنیم بر زیردریایی های فرانسه در جنگ جهانی دوم . 

داستان لباس جدید امپراطور

هر کسی که داستان لباس جدید امپراطور رو تا امروز نخونده می تونه ورژن جدید 2020 ش رو امروز از صدقه سری دریادار آریا شفقت رودسری بخونه. من فقط امیدوارم که این سخرانی ایشون واقعا جنبه ی تبلیغاتی داشته باشه و کار به عمل نرسه چون اگر ایشون و همفکرانشون راس راسی همچین تصوری از قدرت دریایی ایران دارند بعید نیست که کار به یک عملیات آخوندک دیگه ختم بشه.

عکس زیر قایق موشک انداز سهند هست که آخرین باری که فرماندهان نظامی ایران فکر کردن که ایران واقعا یک قدرت دریایی هستش به این حال و روز افتاد

محض اطلاع کسانی که حوصله ندارن تاریخ بخونن ، از جمله دریادار آریا شفقت بزرگوار، عرض می کنم که آمریکا در طی سالهایی که در جنگ جهانی حضور داشت ، 1941 تا 1954، در حدود 100 فروند ناوهواپیما بر ساخت. حالا شما قدرت صنعتی این کشور رو مقایسه کن با امروز ما که دو تا قایق موشک انداز ساختیم و یکی شم که خودمون زدیم و غرق کردیم. کشوری که حتا یه موتور دیزل بومی برای شناورهاش نمیتونه بسازه چطور می تونه قدرت دریایی منطقه ای بشه؛قدرت دریایی جهانی شدنش پیشکش

چرا آمریکا باید ناوهای هواپیمابر کوچکتری بسازد؟

اینکه آمریکا چند ناو هواپیمابر فعال دارد و چند ناوهواپیمابر غیر فعال بحثی را ایجاد می کند که اصولا چرا باید ناوهای هواپیمابر بزرگ را به خدمت گرفت هنگامی که می توان با همان هزینه چندین ناوهواپیمابر کوچک داشت. محور اصلی بحث زیر انعطاف پذیری است.

دروغ سیزده؛ قسمت سوم

از جمله دروغ هایی که به کرات به خورد ملت داده شده یکی ش هم این هست که در طی عملیات مروارید (7 آذر 59) چنان ستون فقرات نیروی دریایی عراق رو شکستیم که تا آخر جنگ نتونست کمرش رو صاف کنه. خوب واقعا سوال اینه که اگر کمرش شکست پس عمه ی من بود که دو سال بعد سکوی نفتی نوروز رو به موشک بست؟ برای اینکه قضیه مستند بشه یکی از کتابهایی رو که وزارت نفت منتشر کرده و اختصاص به مصاحبه با پرسنل نفت در طی جنگ با عراق داره شاهد میارم. این کتاب اسمش آن روزها هست و آقای علایی روایت می کنه که در روز 12 اردیبهشت 1362 چه طوری 4 فروند ناوچه ی عراقی به سکوی نوروز حمله کردن. توجه کنید که سکوی نوروز در وسط آبهای ساحلی ایران قرار داره.(نقشه ی پایین)

تاریخچه ی نیروی دریایی عثمانی؛ قسمت پنجم و آخر

قسمت اول

قسمت دوم

قسمت سوم

قسمت چهارم

انحلال (1908–1922)

نبردرزمناو عثمانی یاووز  سلیم.

نیروی دریایی عثمانی مستقر در شاخ طلایی در روزهای آغازین جنگ جهانی اول.

پس از انقلاب ترکان جوان در سال 1908 ، کمیته اتحاد و پیشرفت که حاکم کشور شده بود، سعی در ایجاد یک نیروی دریایی قوی داشت. وضعیت نامناسب ناوگان در هنگام رژه نیروی دریایی در سال 1910 آشکار شد و بنیاد نیروی دریایی عثمانی تأسیس شد تا از طریق کمک های مردمی کشتی های جدید خریداری کند. کسانی که کمک مالی کردند انواع مختلف مدال را با توجه به میزان کمک خود دریافت کردند.

در سال 1910 ، نیروی دریایی عثمانی دو نبردناو پیش از دردناوت  از آلمان خریداری کرد: اس ام اس ویزنبورگ و خواهرش اس ام اس کورفاست  فردریش ویلهلم.

جنگ ایتالیا و ترکیه در سالهای 1911–1912 و جنگهای بالکان در سالهای 1912–1913 برای امپراتوری عثمانی فاجعه بار بود. در جنگ اول ایتالیایی ها لیبی و جزایر دودکانیز در دریای اژه را اشغال کردند و نیروی دریایی ایتالیا در نبردهای پرووزا ، بیروت و خلیج قنفوذة نیروهای دریایی سبک عثمانی را شکست داد. در جنگ دوم ناوگان کوچکتر یونان با موفقیت با نبردناوهای عثمانی در جنگهای دریایی الی و لمنوس درگیر شدند. وضعیت بهتر ناوگان یونان در دریای اژه در طول جنگهای بالکان منجر به آزادسازی تمام جزایرتحت سلطه عثمانی در اژه  ایتالیا شد. همچنین از تقویت و تأمین تجهیزات برای نیروی زمینی عثماانی در شبه جزیره بالکان جلوگیری کرد. تنها موفقیت های نیروی دریایی عثمانی در طول جنگ های بالکان جنگنده رزمناو سبک حمیدیه به فرماندهی رئوف اوربای بود.

پس از جنگ های بالکان عثمانی ها همچنان با یونان درگیر اختلافات ارضی در مورد حاکمیت بر جزایر شمال اژه  بودند. یک مسابقه ی تسلیحاتی بین دو کشور در سال 1913–1914 آغاز شد و با دولت عثمانی با کمک های مردمی دو نبردناو دردناوت به اسمهای سلطان عثمان اول و رشدیه  را سفارش داد. اگرچه استانبول پول هر دو کشتی را پرداخت کرد انگلستان با شروع جنگ جهانی اول در آگوست 1914 آنها را مصادره کرد. این امر سبب عصبانیت مردم عثمانی شد. امپراتوری آلمان از موقعیت استفاده کرد و نبردرزمناور اس.ام.اس گوبن و رزمناو سبک اس.ام.اس برسلاو به داردانل فرستاد و وارد خدمت نیروی دریایی عثمانی کرد.  این حوادث در ترغیب عثمانی برای ورود به جنگ جهانی اول در کنار قوای محور نقشی اساسی داشت هرچند که آلمان و عثمانی قبل از پیمان شکنی انگلیس با هم یک پیمان  اتحاد نظامی مخفی امضا کرده بودند.

جنگ جهانی اول و پس از آن

اولین اقدام نظامی عثمانی در جنگ جهانی اول حمله ی غافلگیرانه نیروی دریایی  در 29 اکتبر 1914 به سواحل دریای سیاه روسیه بود. این حمله روسیه، انگلیس و فرانسه را بر آن داشتن تا علیه امپراتوری عثمانی اعلام جنگ کنند. در طی جنگ جهانی اول ، نیروی دریایی عثمانی با  متفقین در مدیترانه و دریای سیاه درگیرشد.

معاونت ملی یک قایق اژدرافکن بود که در  سالهای 1910 تا 1923 در خدمت عثمانی بود و نبردناو جالوت را در نبرد گالیپولی. معاونت ملی در طی درگیری های دریایی با ایجاد اثر دومینویی باعث شکست استراتژی متفقین شد.

شمای کشتی های جنگی نیروی دریایی عثمانی ، همانطور که برای سال 1914 پیش بینی شده بود.

در سال 1915 و در نبرد گالیپولی ناوگان انگلیس و فرانسه بهخاطر  استحکامات سنگین ترکها در ورودی تنگه ی داردانل، مین ریزی ترکها در دریا و مقاومت شدید سربازان ترک در خشکی، دریا و هوا نتوانستند  از تنگه عبورکنند. در طول نبرد زیردریایی انگلیسی HMS E11 یکی از نبردناوهایی که عثمانی در سال  1910 از آلمان خریده بود را غرق کرد.

در آخرین سال جنگ جهانی اول رزمناو برسلاو، که نام میدیلی بر آن گذاشته بودند، در حالی که از مأموریت بمباران جزیره ی لمنوس یونان برمی گشت ، در میدان مین گرفتار شد و پس از برخورد به پنج مین غرق شد ضربات متوالی مین در حین انجام مأموریت ، میدیلی به همراه گوبن، که حالا سلیم یاووز نام داشت، موفق شده بودند تا در این مأموریت علاوه بر بمباران مواضع متفقین ناوهای جنگی انگلیس اچ.ام.اس راگلان و اچ.ام.اس ام-28 و یک فروند کشتی باری را نیز غرق کنند. سلیم یاووز به یکی از فعال ترین کشتی های جنگی عثمانی در طول جنگ جهانی اول تبدیل شد. این کشتی  با یکی از نبردناوهای دردناوت روسی از کلاس امپراتریس ماریا درگیر شد، تعدادی کشتی جنگی و کشتی حمل و نقل روسیه و انگلیس را غرق کرد و بسیاری از بنادر دریای سیاه و دریای اژه را بمباران کرد.

پس از پایان جنگ جهانی اول  متفقین  نیروی دریایی عثمانی را منحل کردند و کشتی های بزرگ ناوگان عثمانی تحت کنترل کشتی های جنگی متفقین به جزایر پرنس در دریای مرمره منتقل شده و یا در شاخ طلایی محبوس شدند. برخی از آنها نیز از خدمت بازنشسته شدند.

پس از استقلال جمهوری ترکیه در سال 1923 ، بعضی از کشتی های باقی مانده ی ناوگان سابق تعمیر و نوسازی شدند و چند فروند کشتی و زیردریایی  جدید خریداری شد.

ترجمه ی آزاد از اینجا.