جنگها و تاریخ

جنگها و تاریخ، فضایی برای بررسی رویدادهای تاریخی و جنگها است.

جنگها و تاریخ

جنگها و تاریخ، فضایی برای بررسی رویدادهای تاریخی و جنگها است.

دشمنی کینه آلود

جناب گاو از جمله بزرگوارانی است که ما از طریق دنیای مجازی در محضرشان زانوی تلمذ بر زمین می زنیم. از جمله مواردی که دکترین ایشان اقتضا می کنند مبارزه ی بی امان با هر گونه تخصص گرایی و هر گونه انحصار ناشی از تخصص گرایی است. گاو بزرگوار به قدری فوبومتخصص هستند که جدیدا واژه ی "کاربلد" را از کنج پستوی وازگان فارسی بیرون کشیده تا آن را به جای واژه ی منحوس "متخصص" به کار بگیرد. یعنی از دید ایشان حتی استعمال واژه ی "متخصص" هم مکروه است چه برسد به اینکه کسی در کاری تخصص داشته باشد. خلاصه اینکه باید خودتان بخوانید تا بفهمید.....

 


 اما بحث امروز. گاو عزیز در اوایل مرداد99 مطلبی را منتشر کرده اند که می توانید متن کامل آن را در زیر بخوانید. من هم توضیحاتی درباره ی این مطلب داشتم که فعلا بی خیال شده ام


http://s10.picofile.com/file/8406233034/photo_2020_08_20_13_24_40.jpg

اندر استعمال روغن بنفشه!

من معتقد نیستم که طب سنتی ما طب اسلامی است (حتی شیخ صدوق هم چنین اعتقادی نداشت!). و اگر چه گاهی چند تا از دستورالعمل‌های طب سنتی (آنهایی که به تجربه‌ی مستقیم دیده‌ام کار کرده) را عمل می‌کنم، در کل در مورد چارچوبِ کلیِ طب سنتی شک و تردید‌های جدی دارم. از بچگی به این طرف هم سراغ طبیب سنتی نرفته‌ام، ولی سراغ پزشکان جدید به وفور رفته‌ام. ولی دشمنیِ بعضی‌ها با طب سنتی داستانی است! یعنی شیعیان با شمرِ ذی‌الجوشن، و مسیحیان با یهودای اسخریوطی، اینقدر  دشمنی ندارند که اینها دشمنی با طب سنتی دارند! در خیلی کشورها نوعی طب قدیمی، یا انواع طب‌های آلترناتیو، وجود دارند و درصدی از افراد که به آن پناه می‌برند، ولی هیچ جا ندیده‌ام که مثل خود_دانشمند_پنداران ایرانی این قدر با آن دشمن باشند!
مثلاً، یک آخوندِ عامل به طب سنتی در اسفند بر اثر کرونا فوت کرده، حضرات الان که وسط تابستان است رهایش نمی‌کنند! در همین چند ماه چند نفر از عاملین به پزشکی جدید فوت کرده‌اند؟ اگر عاملینِ به طب سنتی این قدر کم‌اند که در شش ماه این تعدادِ کم مرگ‌ومیر داشته‌اند، چرا این قدر نگرانی و این قدر دشمنی نسبت به این موضوع؟ اگر زیادند، ولی فوتی‌ها کم است، آیا از اثرات همان طبِ سنتی است؟ راستی، از آن حجت‌الاسلام تبریزیان (کتابسوزِ مشهور به روغنِ بنفشه) چه خبر؟ چه تعداد از طرفدارانش از کرونا مردند؟ اگر تعداد طرفدارانِ جدّی او این قدر کم است، چرا این قدر هیاهو و این قدر دغدغه‌ی ذهنی حولِ آدمی این قدر بی‌اهمیت؟ اگر زیاد است، چرا خبر از مرگ‌و میرشان بر اثر استعمال روغن بنفشه و پناه نبردن به طب جدید نمی‌شنویم؟
لطفاً نگویید به خاطر حکومت و آخوند و  .....

گرچه گاه‌گاهی (به ندرت!) می‌شود که یک عامل به طب سنتی در تلویزیون بیاورند، ولی هزار برابرش پزشک طب جدید در رسانه "ملی" می‌آید. کل مسئولین ما هم که تا چیزیشان می‌شود از گرانترین امکانات طب جدید چه در داخل و چه در خارج استفاده می‌کنند. فقط یک آیت‌الله شاهرودی بود که او هم ابتدا به آلمان رفت و بعد، که بر اثر فشار سروصداها و اعتراضات به ایران برگشت، به نظر می‌رسد ناامیدانه تقلایی کرده باشد ببیند آیا طب سنتی کمکی به سرطان پیشرفته‌اش می‌کند یا نه! حکومتِ کشورمان  تقریباً صددرصد پشتِ سر طب جدید ایستاده. در دلدادگی و تسلیم در برابر پزشکی جدید که حاکمین ما با فی‌المثل آلمانی‌ها تفاوتی نمی‌کنند. در حقیقت، آخوندهای نظام، آن قدر که در مقابلِ علوم‌جدید و عقلانیت مدرن و کارشناسانِ دانشگاهی خضوع و خشوع دارند، اگر یک‌دهمِ آنرا در مقابلِ خداوند داشتند الان از قدیسین و عرفا شده بودند.


بعد هم، هر چه هم که پزشکی جدید خوب و کارا باشد، متصدیانش چیز دیگرند.  در جریانِ همین کرونا، چه قدر متصدیان رسمی علوم پزشکی گند زدند! از همه بدترش سازمان بهداشت جهانی‌.   از تیم تحقیقاتی آکسفوردش بگیر که با یک تشابه اسمی دو دارو موجب مرگ چندین نفر شد، تا مجله بسیار معتبر پزشکی لانست که یک مقاله بسیار بی‌پایه را داوری کرد و انتشار داد. بد نیست این مقاله انگلیسی  را برای تعداد خیلی زیادتری از خرابکاری‌هایشان ببینید! حالا اگر هم می‌خواهید با علم پزشکی جدید پُز دهید، لااقل در مورد کرونا صبر کنید تا پزشکی جدید خودش تکلیفش را با خودش روشن کند.
حالا بگذریم از این نکته هم که هر چه رو به جلو می‌رویم، تفاوت کمتر و کمتری در نرخ مرگ و میر کرونا در کشورهای مختلف (نسبت به جمعیتشان) دیده می‌شود؛ یعنی کشورهای مختلف با سیستم‌های درمانی و بهداشتی بسیار متفاوت تقریباً یک جور در مقابل کرونا عاجز شده‌اند، و فقط بعضی توانسته‌اند مشکل را عقب بیندازند.
(راستی، یادتان است آن روزهایی که هر که می‌خواست خرافاتی بودن طب سنتی را گوشزد کند یک متلکی به #حجامت می‌گفت؟ کاشف آنکه حجامت احتمالاً یکی از مفیدترین کارهای پزشکی سنتی و طب دلاکی بوده! الان رابطه نزدیکی بین بسیاری از بیماری‌های ذهنی دوران پیری [پارکینسون، آلزایمر....] و تجمع آهن در شریان‌های مغزی پیدا کرده‌اند.)
اگر چه احتمالش را نزدیکِ صفر می‌دانم، ولی چه قدر خواهیم خندید اگر استعمالِ روغن بنفشه واقعاً علاج کوید۱۹ باشد! حتی بیشتر خواهیم خندید اگر عنبرنسارا چنین خاصیتی داشته باشد! ولی حتی اگر این خنده‌ها هم محقق نشود، حتی اگر پزشکی جدید به ناگاه در مورد کرونا معجزه کند، باز این قدر دشمنیِ کینه‌آلود بیشتر نشان از بیماریِ ذهن و روان دارد!


نسخه ی آیت الله تبریزیان برای کرونا ویروس چیست؟


نسخه ی آیت الله تبریزیان را برای درمان عفونت ناشی از ویروس کرونا می توانید از اینجا دانلود کنید.  همانطور که ملاحظه می شود ایشان برای پیشگیری از بیماری کرونا چندین روش را ارائه کردند از خوردن شلغم و دعا کردن و صدقه دادن اما کوچکترین اشاره ای به شستن دستها یا رعایت فاصله در هنگام روبرو شدن با افراد آلوده و مسائلی این چنینی نکرده اند. علت چیست؟ علت این است که در بنیانهای فکری که زیربنای طب ایشان و همفکرانشان را تشکیل می دهد ویروس و میکروب و باکتری و آمیب جایی ندارند. ایشان با اشاره به حدیثی از حضرت رسول اکرم (ص) اصولا منکر هر گونه بیماری  واگیرداری هستند و خوب در نتیجه، وقتی کسی اصولا به واگیردار بودن بعضی بیماری ها اعتقاد ندارد صحبت کردن از شستن دست و لباس و حفظ فاصله از کسانی که مبتلا یا مشکوک به ابتلا به بیماری هستند اصولا بیمورد است.

حالا چرا ایشان اصلا اعتقادی به ویروس و ... ندارند؟ به این دلیل ساده که هم طب سنتی ( یعنی طب برآمده از آموزه های یونان باستان) و هم طب اسلامی( یعنی برآمده از احادیث) هر دو روشهایی مرجع محور هستند. یعنی اگر فرضا در فلان کتاب جالینوس نوشته باشد که مثلا جوشانده ی  برگ بید برای فلان بیماری داروی قطعی است و یا در فلان حدیث نوشته باشد که جوشانده ی برگ توت برای بیماری بهمان داروی قطعی است تمام کسانی که به این دو روش درمانی اعتقاد دارند بدون چون و چرا آنها را به عنوان درمان قطعی قبول می کنند.

اصولا برای اینکه ببینیم چرا اوضاع این گونه است باید بدانیم که نظام آموزشی قدیمی و سنتی که در مدارس قدیم اجرا میشد چگونه است. در این گونه مدارس کتابهای درسی استاندارد و جود نداشت. هر استادی که مثلا فقه درس می داد یا ستاره شناسی یا طب یا فلسفه یک متن را به دانشجو می داد و خودش به همراه دانشجو آن متن را از ابتدا تا انتها دوره می کرد. پس از تمام شدن کتاب و مطمئن شدن استاد از اینکه شاگرد تمامی مطالب کتاب را حفظ کرده است استاد کاغذی می نوشت و شهادت می داد که شاگرد فلان کتاب را در تاریخ فلان در محضر وی آموخته است. یعنی اصولا آموزش در مدارس قدیمی چیزی نبود جز حفظ کردن یک سری مطالب. حالا این کتاب ها هر چقدر قدیمی تر بودند اصالت بیشتر و در نتیجه مرجعیت بیشتری داشتند و به قول امروزی ها بیشتر به آنها ارجاع می شد.

در مدارس قدیم وقتی که استاد شما کتابی را به عنوان مرجع به شما معرفی می کرددیگر چون و چرا کردن در مطالب آن کتاب اصلا معنی نداشت. فوق فوقش اگر شما با مطالب آن کتاب مخالف بودند استاد خود را عوض می کردید و دوباره روز از نو و روزی از نو. این علم امروزی است که در آن مرجیعت اصل نیست بلکه پژوهش اصل است. یعنی الان یک فیزیک دان مثل انیشتین نمی آید و بگوید چون نیوتن مرجع اصلی فیزیک مدرن است پس هر چه گفته درست است و من درباره ی حرفهای نیوتن ان قلت نمی کنم. اتفاقا برعکس در علوم مدرن هر کسی سعی می کند تا آنجا که بتواند با آزمایشهای زیاد و گوناگون نظریات قدیم را به زیر بکشد تا نظریات جدیدی را ارائه کند. به همین دلیل هم هست که علم پزشکی مدرن هر روز شاهکار جدیدی خلق می کند. شاهکارهایی که پزشکی مدرن خلق می کند حتی به خواب و خیال ابن سینا و زکریای رازی هم نمی رسیدند. انواع و اقسام عملهای جراحی بدون شکافتن بدن و به وسیله ی تجهیزاتی که وارد بدن می شوند، ساخت انواع اعضای مصنوعی بدن، ساخت انواع واکسنها و... سبب شده اند که میزان مرگ و میر حتی در جوامع فقیر کمتر بشود نسبت به مثلا هزار سال قبل.

خلاصه اینکه اگر یکی از احادیث ما اشاره به ویروس یا دیگر جانداران ذره بینی کرده بود آیت الله تبریزیان و دیگرانی که به روشهای مشابه روش درمانی ایشان اعتقاد دارند حتی بدون اینکه یک میکروب یا ویروس را زیر میکروسکوپ ببینند به آن اعتقاد داشتند. و همین است تفاوت اصلی پزشکی مدرن و انواع روشهای پزشکی سنتی