موشک ضدتشعشع موشکی است که برای نابودکردن رادارهای دفاعی دشمن به کار می رود. از جمله این موشکهای می توان به موشک شرایک و موشک بریتانیایی آلارم اشاره کرد. مقاله زیر به خصوصیات موشک آلارم می پردازد.
با توسعه موشکهای "سام" توسط شوروی سابق و استفاده گسترده ویتنام شمالی از این موشکها، لازم بود که قبل از تهاجم به اهداف زمینی یک یا چند هواپیما وارد حریم هوایی هدف شده و موشکهای سام اطراف هدف را از دور خارج کنند. این گونه بود که دیگر هواپیماهای ضربتی می توانستند با خیال راحت به اداف خود نزدیک شده و آنها را درهم بکوبند. این وظیفه ابتدا برعهده جنگنده های "اف105" گذاشته شد این هواپیماها برای انجام ماموریت خود به گونه ای از موشکها متکی بودند که بتوانند امواج رادارهای زمینی دشمن را دریافت کرده و موشک را به سمت آنتن رادار دشمن هدایت کنند. امروزه این موشکها را "موشک ضدتشعشع" می نامیم و موشک "شرایک" اولین نوع از این موشکها است.
شیپیوی افریقایی یکی از بزرگترین سرداران نظامی روم باستان بود که به رغم پیروزهای بزرگش در ایران ناشناخته مانده است. زندگی نامه بسیار کوتاهی از او را در اینجا بخوانید.
نبرد اشترلیتز را به نام نبرد سه امپراطور نیز می شناسند. این نبرد یکی از بزرگترین پیروزیهای ناپلئون را در پی داشت. در روز دوم دسامبر 1805، نیروهای فرانسه پس از 9 ساعت نبرد خونبار، ارتش مشترک روس و اتریش را به صورت کامل درهم کوبیدند. اغلب، از این نبرد به عنوان یک شاهکار تاکتیکی یادمی شود. داستان جذاب این نبرد را در فایل زیر بخوانید.
میکاتا گاهارا آخرین نبردی بود که تاکدا شینگن در آن حضور داشت. فایل زیر داستان این شکست تاریخی را بیان می کند.
در اواخر تابستان و اوایل پاییز سال 1982 (1361) در تپه های سومار در مرز ایران و عراق، دو همسایه دست به نبردهایی خشونت باری زدند. نبردهای این ناحیه به سنگینی نبردهایی که قبل و بعد از این آنها در طول جنگ اتفاق افتاد نبود اما هر دو طرف استفاده گسترده ای از قدرت هوایی در این نبردها کردند که نه تنها نتایج جالب توجهی به بار آورد بلکه همچنین تعداد زیادی از جدالها و ادعاهای این جنگ را در بر داشتند. تام کوپر و فرزاد بیشاپ در مقاله زیر نگاه عمیقی به کاربرد زرهی و هوانیروز از سوی هر دو طرف درگیر ماجرا انداخته اند.
جیرو هُریکُشی سرطراح شرکت میتسوبیشی و کسی بود که جنگنده افسانه ای زیرو را برای ارتش ژاپن در جنگ جهانی دوم طراحی کرد. زندگی نامه او را می توانید در اینجا بخوانید.
ژنرال جوزف کامهوبر (1896-1986) اولین فرمانده ی جنگنده های شبانه ی لوفت وافه در طی جنگ جهانی دوم بود و توانست اولین سیستم دفاع شبانه ی موثر را برای آلمان سازمان دهد. زندگی نامه او را در اینجا بخوانید.
در حدود 6 ماه پس از پایان جنگ دوم جهانی بریتانیا اقدام به پرتاب 4 فروند موشک بالستیک نمود. این موشکها ثمره تلاشهای دانشمندان بریتانیا نبودند بلکه در حقیقت موشکهای وی 2 آلمانی بودند که برای بررسی و آزمایشات فنی توسط متخصصین بریتانیایی مونتاژ و پرتاب شده بودند. البته این تنها بریتانیایی ها نبودند که بر سر این خوان نعمت نشستند. آمریکا، روسیه و فرانسه بلافاصله پس از جنگ شروع به استفاده از دانشمندان آلمان وتجربیات آنها نمودند. تکنولوژی نظامی آلمان چنان غنی بود که تاثیری عظیم بر صنایع نظامی قدرتهای آن زمان گذاشت. مخصوصا موقعیت آلمان نازی در زمینه ساخت تانک، زیردریایی و موشک یک سروگردن از بالاتر رقبایش بود. بیایید نیم نگاهی به داستان وی 2 های بریتانیایی بیافکنیم.
ایرانی ها از تجربیات خود و همچین تجربه حمله موشکی عراق به عربستان و اسرائیل درس آموختند. در ابتدای دهه 90 -همراه با همسایه های زیادی که شروع به مسلح کردن خود با موشک کرده بودند- ایران پروژه توسه موشکهای بومی خود را به راه انداختند تا بتوانند موشک بالستیک میان بردی تولید کنند.
نتیجه این پروژه، تولید شهاب-3 بود. شهاب-3 موشکی با سوخت مایع و برد متوسط است و در میان موشکهای بالستیک ایران بیشترین برد را داراست. این موشک از دل همکاری موشکی مشترک ایران و کره شمالی در زمینه تحقیقات و توسعه موشکهای بالستیک -در دهه80- بیرون آمد. در آن زمان توسعه پروژه نودونگ بر اساس توسعه موشکهای اسکاد انجام می گرفت.
مقاله مفصل تام کوپر درباره موشک شهاب سه را در اینجا بخوانید.