تحلیل جنگ ایران و اسرائیل بر اساس آموزه‌های کتاب هنر جنگ اثر نیکولو ماکیاولی

متن زیر تماما از صفر تا صد توسط چت جی پی تی 4 نوشته شده است

  ۱. اصل محوری: جنگ ابزاری برای قدرت است، نه برای اخلاق

ماکیاولی می‌گوید:

«هدف جنگ حفظ دولت و قدرت است؛ نه دفاع از ارزش‌ها یا اخلاق.»

 تطبیق:

 ایران جنگ را در گفتمان رسمی نوعی «دفاع از آرمان‌ها و مظلومان» می‌داند (مثلاً حمایت از فلسطین).

 اسرائیل آن را یک «بقا امنیتی مطلق» معرفی می‌کند (دکترین بگین: پیش‌دستی در برابر هر تهدید بالقوه).

ماکیاولی می‌گوید هر دو رویکرد مشروع‌اند، اگر منجر به بقای دولت شود. اما هشدار می‌دهد که جنگ ایدئولوژیک اگر فاقد قدرت واقعی نظامی باشد، فاجعه‌بار است.

۲. ارتش حرفه‌ای و جنگ پیش‌دستانه

ماکیاولی تأکید دارد:

> «بزرگ‌ترین اشتباه یک کشور تکیه بر نیروهای نیابتی، مزدور یا غیرمنظم است. ارتش باید ملی، آموزش‌دیده و آماده باشد.»

 تطبیق:

 ایران دارای نیروهای پراکنده در قالب گروه‌های نیابتی است (حزب‌الله، حماس، حوثی‌ها، حشد شعبی). قدرت موشکی در داخل دارد، اما ارتش کلاسیک یکپارچه ندارد.

 اسرائیل ارتشی حرفه‌ای، یکپارچه، و آموزش‌دیده دارد، با اتکای قوی به فناوری و پدافند پیشرفته (گنبد آهنین، لیزر دفاعی).

ماکیاولی هشدار می‌دهد: «نیروهای نیابتی در جنگ‌های بلندمدت وفادار نمی‌مانند.»

۳. صلح موقت، یک فرصت برای بازآرایی

او معتقد است:

> «صلح صرفاً توقف موقت جنگ است. هوشمندترین دولت کسی است که از این دوره برای آماده‌سازی مرحله بعد استفاده کند.»

 تطبیق:

 ایران در دوره برجام (۲۰۱۵–۲۰۱۸) از تحریم‌زدایی برای رشد نفوذ منطقه‌ای استفاده کرد (سوریه، عراق، لبنان).

 اسرائیل از دوره‌های آرامی چون «عادی‌سازی با اعراب» برای حملات پنهانی به تأسیسات نظامی ایران بهره برد (خرابکاری نطنز، ترور فخری‌زاده).

هر دو بر مبنای آموزه ماکیاولی عمل کرده‌اند: «در دوره آرامی، دانه‌های جنگ را بکار.»

۴. جنگ فرسایشی یا جنگ ضربتی؟

ماکیاولی می‌گوید:

> «جنگ باید یا آن‌قدر شدید باشد که دشمن را نابود کند، یا آن‌قدر هوشمندانه که دشمن را به اطاعت وادارد.»

 تطبیق:

 ایران در جنگ‌های نیابتی (یمن، غزه، سوریه) الگوی فرسایشی دارد.

 اسرائیل در حملات مستقیم (مثل غزه یا عملیات نطنز) به‌دنبال ضربات شدید و موضعی است.

ماکیاولی به حکام هشدار می‌دهد: «اگر وارد جنگ شدید، یا پیروز شوید یا نابود شوید؛ میانه‌ای در کار نیست.»

۵. مردم، مشروعیت، و هزینه اجتماعی

در هنر جنگ، مشروعیت مردمی و اقتصاد داخلی بخشی از ظرفیت جنگی است:

> «هیچ حکومتی بدون رضایت نسبی مردمش نمی‌تواند جنگ بلندمدت را ادامه دهد.»

 تطبیق:

 ایران با چالش‌های اقتصادی، نارضایتی عمومی و فرسایش اجتماعی روبروست؛ جنگ مستقیم مشروعیت را تهدید می‌کند.

 اسرائیل نیز با تنش داخلی، قطب‌بندی سیاسی و مخالفت‌های جهانی مواجه است؛ جنگ تمام‌عیار برایش هزینه‌زاست.

هر دو طرف اگر درگیر جنگ تمام‌عیار شوند، به گفته ماکیاولی «دشمن داخلی‌شان» ممکن است خطرناک‌تر از دشمن خارجی شود.

---

 جمع‌بندی نهایی بر اساس ماکیاولی:

اصل	ایران	اسرائیل
ارتش حرفه‌ای	ضعیف (تکیه بر نیابتی‌ها)	قوی و متمرکز
استراتژی جنگی	فرسایشی، غیرمستقیم	ضربتی، دقیق
مشروعیت داخلی	شکننده	در حال فرسایش
اقتصاد و آمادگی بلندمدت	آسیب‌پذیر	متکی بر غرب

 توصیه ماکیاولی اگر امروز زنده بود:

> «نه ایران و نه اسرائیل نباید وارد جنگ مستقیم شوند؛ مگر اینکه مطمئن باشند با یک ضربه قاطع، طرف مقابل را ناتوان می‌کنند. در غیر این صورت، صلحِ مصلحتی همراه با قدرت نظامی بازدارنده، بهترین راه است.»

استراتژی قدرتهای جنگ جهانی دوم در نبردهای هوایی

برای مطالعه استراتژی قدرتهای جنگ جهانی دوم در نبردهای هوایی فایل زیر را بخوانید.

ماه های آخر جنگ

دیشب داشتم بخشی از کتاب هنر جنگ را می خواندم. رسیدم به قسمت زیر:

مجبورش می کنم تا سربازانش موضعی را بگیرند که من آن را نمی گیرم؛

سپس نیروهایم را در جائی که او نیروهایش را تقسیم کرده متمرکز می کنم؛

آنجا که تمرکز می کنم نیروهایم را یکپارچه می کنم؛

وقتی دشمن چندپاره شد گروه های کوچکی را می سازد؛

سپس می خواهم که گروه بزرگم به یکی از کوچکترین گروه هایش حمله ور شود؛

پس در جائی که دشمن سربازان اندکی دارد من تعداد زیادی سرباز دارم؛

نیروی پرتعداد من می تواند نیروی کوچک وی را خرد کند؛

سپس با گروه کوچک دیگری از دشمن ادامه می دهم؛

آنها را یک به یک از صحنه به در می کنم.

باید مکانی را که برای صحنه نبرد انتخاب کرده ایم، پنهان نگه داریم؛

دشمن نباید بداند.

فشار بیاور تا دشمن مدافانعش را در نقاط بسیاری پراکنده کند؛

علاقه دارم که دشمن از نقاط بسیاری دفاع کند.

پس محل مبارزه را من انتخاب می کنم؛

جائی که نیروهایش در آنجا ضعیف خواهند بود.

اگر وی خط مقدم را تقویت کند عقبه اش را خالی کرده است؛

اگر وی عقبه اش را تقویت کند خط مقدم را خالی کرده است.

اگرجناح راستش را تقویت کند جناح چپش را خالی کرده است؛

اگر جناح چپش را تقویت کند جناح راستش را خالی کرده است.

بدون دانستن مکان هجوم نمی تواند آماده شود؛

بدون دانستن مکان صحیح در هر جائی ضعیف است.

 خیلی خیلی جالب بود.... اینها دقیقا توصیه هایی بود که صدام در ماه های پایانی جنگ با ایران به کار گرفت و تقریبا توانست تمامی زمینهایی را که از دست داده بود پس بگیرد. خط به خط این توصیه ها را صدام و ژنرالهایش اجرا کردند. توصیه می کنم که این چند خط را به دقت و چند بار بخوانید و به یاد بسپارید.