کشتی ردیاب موشکی مونگه

یکی از معضلات پرتاب ماهواره و سفینه های سرنشین دار به مدار زمین برای تمامی کشورهایی که تکنولوژی آن را در اختیار دارند رهگیری و ردیابی موشک های حامل آنها پس از پرتاب می باشد. به خاطر مدور بودن کره ی زمین موشک حامل پس از مدتی از خط دید ایستگاه کنترل خارج شده و دسترسی به آن به صورت مستقیم امکان پذیر نمی باشد. همین اشکال درباره ی شلکی موشکهای بالستیک قاره پیما نیز مطرح می باشد.

یک راه چاره برای این مشکل این است که تعداد زیادی پایگاه زمینی ردیاب در نقاط مختلف زمین ساخت بشود که موشک با خارج شدن از محدوده ی یک پایگاه وارد محدوده ی پایگاه بعدی بشود. اما این راه حل تنها برای کشورهایی که مساحت زیادی دارند (مانند روسیه) و یا در نقاط مختلف کره ی زمین می توانند پایگاه داشته باشند (مانند آمریکا) مناسب است. کشورهای دیگر به راه حل ارزانتری دست یافته اند: کشتی های ردیاب. این گونه کشتی ها به ابزارهای فاصله یاب و ردیاب مختلفی مجهز هستند و می توانند قبل از پرتاب یک موشک حامل ماهواره در مسیر آن قرار گرفته و پس از رسیدن موشک به محدوده ی کشتی به ردیابی آن بپردازند. از میان کشورهایی که دست به ساختن چنین کشتی های زده اند می توان فرانسه را نام برد که سالها است کشتی های ردیاب را به خدمت گرفته است.

کشتی ردیاب مونگه ( با شماره سریال آ-610) آخرین کشتی از این دست است که در نیروی دریایی فرانسه بکار گرفته شده و جایگزین کشتی ردیاب قدیمی تر هنری پوانکاره شده است. مشخصات مونگه را در فایل زیر بخوانید. 

فضاناو جنگی روسها در اعماق اقیانوس

در مارس 1983 رئیس جمهور وقت ایالات متحده آمریکا -رونالد ریگان- برنامه جنجالی دفاع استراتژیک خود با نام جنگ ستارگان را منتشرکرد. بر اساس این طرح باید یک سپر محافظ در فضا مستقر می شد تا دفاع از آمریکا را در برابر حملات موشکی از هرگوشه از جهان برعهده گیرد. رهبر وقت شوروی -یوری آندروپوف- بلافاصله آمریکا را متهم کرد که قصد دارد در زمینه نظامی بر شوروی پیشی بگیرد و دستور ساخت تجهیزات مقابله با سپر موشکی ریگان را صادرکرد. فضاناو جنگی "پولوس" نیز قسمتی از این تجهیزات بود. آندروپوف تا زمان مرگ بر آن بود که با آمریکا به یک توافق برای غیرنظامی کردن فضابرسد.

پس از مرگ آندروپوف در فوریه 1984 چرنینکو جانشین وی شد و تلاش برای عقد قرارداد غیرنظامی کردن فضا را ادامه داد. آمریکا بدون توجه به علائق روسها در روز 12 ژوئن 1984 اولین موشک ضدموشک خود را آزمایش کردند و با رد کردن تلاشهای دیپلماتیک روسها، آنها را وادارکردند تا در اول جولای ساخت پولوس را برای مقابله با توسعه طلبی نظامی آمریکا در فضا آغازکنند.

جنگ ستارگان روسی

سالها قبل از اینکه رونالدریگان -رئیس جمهور اسبق آمریکا- در ابتدای دهه 80 برنامه جنجالی خود در زمینه مقابله با موشکهای بالستیک و ماهواره ها را اعلام کند، سران نظامی شوروی سابق پروژه هایی برای مقابله با ماهواره ها و موشکهای حریف را آغازکرده بودند. برخلاف جنگ ستارگان ریگان -که با هیاهوی تبلیغاتی سعی داشت تکنولوژی برتر خود را به رخ بکشد- روسها بدون تبلیغ و با پنهانکاری کامل پروژه های خود را به پیش می بردند. پس ازفروپاشی شوروی سابق، توان ضدماهواره ای ارتش سرخ به ارتش روسیه منتقل شد. از میان کشورهای تازه استقلال یافته، تنها جمهوری فدراتیو روسیه بود که هنوز توان مالی کافی برای ادامه این قبیل پروژه ها را داشت. در سال 1992 روسها به صورت یکجانبه این پژوهشها را متوقف کردند اما با به قدرت رسیدن پوتین این پروژه ها دوباره در دستور کار قرارگرفتند. این طرحها هنوز در حال تکمیل شدن هستند ولی بنابر سنت روسها، با پنهانکاری کامل و بدون سرو صدا. داستان جنگ ستارگان روسها را در اینجا بخوانید.