طرح آتش بس زیر واقعگرایانه است و بر پایه مصالحهای شکننده بنا شده، با فرض اینکه دو طرف نه به صلح، بلکه به مهار تنش و جلوگیری از جنگ گسترده تمایل دارند.
قطر (پذیرفتهشده از سوی ایران و مورد تأیید غیررسمی آمریکا)
آمریکا (از طریق کانال غیررسمی ترامپ یا دیپلماتهای پیشین)
روسیه (برای تأثیرگذاری بر تحرکات در سوریه)
تعهد ایران | تعهد اسرائیل |
---|---|
توقف ارسال سلاح سنگین به غزه،لبنان، عراق و یمن | توقف حملات مستقیم به اهداف ایرانی در سوریه، عراق و خاک ایران |
توقف حملات سایبری یا موشکی مستقیم از خاک ایران | توقف عملیات تروری (ترور دانشمندان، فرماندهان) |
کاهش لحن تهدید در تریبونهای رسمی | سکوت در برابر مذاکرات برجامی یا صلح با عربستان |
هیچ بیانیهای از سوی تهران یا تلآویو صادر نمیشود.
رسانهها تنها از «کاهش سطح تنش» یا «مکث نظامی» سخن میگویند.
خبرگزاریها از قول قطر یا مسکو گزارش میدهند که «طرفین برای کاهش فوری تنش توافق کردهاند».
ابزار | کارکرد |
---|---|
دادههای ماهوارهای آمریکا و روسیه | رصد انتقال تسلیحات از ایران به غزه/لبنان/یمن/عراق |
نهادهای میانجی (مانند آژانس) | گزارش توقف عملیات اسرائیل در سوریه/لبنان و داخل خاک ایران |
کنترل رسانهای | بررسی تغییر لحن و توقف تهدیدهای علنی دو طرف |
ایران در سوریه/لبنان/عراق برخی مواضع شبهنظامیان خود را خالی میکند یا به ارتش رسمی تحویل میدهد.
ایران چتر حمایت خود ازسر حماس و جهاد اسلامی بر می دارد یا در ظاهر این چنین نشان می دهد.
اسرائیل به مدت یک ماه حمله هوایی در سوریه/لبنان/عراق انجام نمیدهد.
در فضای رسانهای، طرفین بیشتر از «ثبات منطقهای» حرف میزنند تا «نابودی دشمن».
اگر آتشبس موفق باشد، توافق جدید با شروط جدید (مثلاً تبادل زندانیان یا تسهیل مذاکرات برجامی) تمدید میشود.
اگر یکی از طرفین تخلف کند (مثلاً اسرائیل دوباره در لبنان حمله کند یا ایران محموله سلاح جدیدی ارسال کند)، آتشبس از بین میرود بدون اعلام رسمی، و درگیریهای پراکنده از سر گرفته میشود.
حوزه | ایران | اسرائیل |
---|---|---|
نظامی | توقف ارسال موشک نقطهزن به گروه های نیابتی | توقف حملات به زیرساختهای نظامی ایران |
امنیتی | توقف عملیات سایبری یا پهپادی | توقف ترورها |
دیپلماتیک | نرم کردن شعارهای ضداسرائیلی | عدم تحریک مجدد در سطح بینالمللی |
میانجیگری | پذیرش راستیآزمایی نرم | اجازه فعالیت قطر بهعنوان پل ارتباطی |
چنین آتشبسی نه بر پایه اعتماد، بلکه بر پایه بازدارندگی متقابل و مدیریت منافع منطقهای بنا شده است. شکست آن محتمل است، اما موفقیت نسبی آن میتواند فضای تنفس استراتژیک ایجاد کند:
برای ایران: کاهش فشار داخلی و زمان برای بازسازی نیروی بازدارنده.
برای اسرائیل: جلوگیری از جنگ چندجبههای فرسایشی و مدیریت همزمان تهدید حزبالله و غزه.