همانطور که گفتیم نیاز به قدیس آن قدر حساس شده که هنوز یک هفته از مرگ کسی نگذشته او را به مقام قدیسی می رسانند. نگاه کنید(هر چند که با طوفانی که در فضای مجازی بوجود آمد بعید است که ندیده باشید):
البته آیت الله صدیقی بزرگوار بلافاصله تحت فشارهای مختلف از جاهای مختلف یه توضیحاتی هم ارائه کرد که اون رو هم می تونید در پایین ببینید:
ایشان روایت خود را ناشی از بی دقتی در سلسله روات حدیث و چیزهایی از این قبیل دانسته و نه البته اشتباه سهوی یا عمدی از جانب خودشان... یعنی گفته که یه روایتی رو برای من نقل کردند و من هم بدون تحقیق در اصل ماجرا اون رو بازگو کردم.
حالا سوالی که برای من تاریخ نویس و شمای تاریخ دوست پیش میاد این هستش که در روزگاری که تحقیق از صدق و کذب یه داستان رو خیلی راحت با یه تلفن کردن میشه پرسید و این بزرگوار ( و دیگر بزرگواران هم لباس ایشون) زحمت تحقیق رو به خودشون نداده اند درباره داستانهایی که 1400 سال قبل این عزیزان روایت می کنند چطور می توان به روایتهای ایشان اعتماد کرد؟