سرتیپ پاسدار علیرضا تنگسیری فرمانده نیروی دریایی سپاه گفته آیت الله علی خامنه ای فرمان به مسکونی شدن جزایر خلیج فارس داده است.
به گزارش خبرگزاری فارس وابسته به سپاه، سرتیپ تنگسیری گفته "بنا داریم جزایر خلیج فارس را با ایجاد زیرساختهای مسکونی، برای سکونت مردم آماده کنیم و این فرمان فرمانده معظم کل قوا است که مردم در جزایر زندگی کنند".
خلاصه اگر فردا در جزایر فارسی و لارک و .... خیابانهای باستی هیلز و فلان و بهمان دیدی زیاد تعجب نکنید. از دید بسیاری از عزیزان مسئول مردم خلاصه می شوند در فرزندان و فک و فامیلشان.
تصویری که مشاهده می کنید از روی میز غذاخوری یکی از مراکز شرکت نفت گرفته ام. ریخت و پاشی که می بینید حاصل راه رفتن گربه بر روی میز نیست بلکه اثر غذا خوردن متخصصین عزیز این صنعت است. ریخت و پاشی که نمونه های آن را در زندگی روزمره هزاران بار توسط کارمندان دولت و نهادهای دیگر شبه دولتی شاهد بوده ایم.
نوبخت: امسال دولت از بانک مرکزی استقراض نکرده است.
وزیر راه: خانه های خالی خود را بدهید تا دولت به جایش زمین مرغوب بدهد.
مشکل اساسی چهل سال گذشته این نیست که دولتمردان ایران از حکومت کردن و اصول مدیریت جامعه چیزی نمی دانند... مشکل اصلی این است که این بندگان خدا فکر می کنند با دار و دسته ی کورها طرف هستند.
خلاصه اینکه بالاخره یک روزی هم نوبت داوری این عزیزان می رسد. دیر نیست که ناچار بشوند این مزخرفاتی که به خورد خلق الله می دهند را در برابر یک دادگاه منصف تعلیل کنند.
بسیاری از ایرانی های شیعه فکر می کنند که چون در کشور خودشان اکثریت دارند پس حتما در بقیه ی دنیای هم همین طور هستند. این پندار توهمی بیش نیست. تازه باید به خاطر داشت که بسیاری از کسانی که امروزه به نام شیعه می شناسیم شیعه ی 12 امامی نیستند و اصولا اگر مذهب اهل سنت وجود نداشت همین فرقه های 4 امامی و 7 امامی و 6 امامی بزرگترین دشمنان شیعه ی 12 امامی محسوب می شدند.
تصویر زیر از یکی از کتابهای درسی گرفته شده و مشت محکمی است بر دهان کسانی که ادعا می کنند صادرکردن انقلاب یعنی صادر کردن فرهنگ انقلاب. اصولا صادر کردن نهضت اسلامی یا صادر کردن انقلاب چیزی جز زیر و زبر کردن تمام نظامهای سیاسی معارض با ولایت مطلقه ی فقیه نیست و هر برداشت دیگری از این اصل مترقی خیانت است به آرمانهای امام راحل (ره).
وَإِذَا قِیلَ لَهُمْ لَا تُفْسِدُوا فِی الْأَرْضِ قَالُوا إِنَّمَا نَحْنُ مُصْلِحُونَ
قران کریم
اینکه که یکی از مقامات عالی قوه ی محترم قضایی پاش به دادگاه باز میشه و سرش رو بالا میگیره و با افتخار میگه فلانی و فلانی و فلانی دوستم بودم و اگر لب تر میکردم کل لویزان رو به نام می زدند(نقل به مضمون) به خوبی نشون می ده که توی این مملکت ملت وقتی گذر پوستشون به دباغ خونه ی قوه ی قضاییه میرسه اصولا با چه چیزهایی ممکنه روبرو بشوند.
خلاصه که خسته نباشید
تا قبل از اینکه کرونا بیاد توی خیابون و جو ب آب پر بود از قوطی آب معدنی، پاکت سیگار، کیسه پلاستیک... از وقتی کرونا زد به ملت با فرهنگ ایران ماسک و دستکش پلاستیکی هم اضافه شد به موارد بالا.... ملت دمتون گرم
الان که به سلامتی وکیلان ملت در مجلس یازدهم در حال فتح آخرین تپه های باقیمانده از دوران احمدی نژاد هستند به یاد شعر زیبای رهی معیری افتادم. این شعر در سال 1327 با امضای مستعار شاه پریون در مجله ی تهران مصور منتشر شد. بخوانید و لذت ببریدکه تاریخ دائما تکرار می شود:
وکیلان را ز سودای ریاست، خون بوَد دلها
که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکلها
شکایت از جدایی می کند زنگوله ی حکمت
جرس فریاد می دارد که بربندید محملها
شنیدستم ملک داغ ریاست بر جگر دارد
نهان کی ماند آن رازی که کزو سازند محفلها
به آمریکا سفرها کن، گرت دکتر شفق گوید
که سالک بی خبر نبود ز راه و رسم منزلها
ولی هرگز مشو مهمان ارباب جوادیه
که در هر گوشه ی باغش نهان گردیده قاتلها
به کهبد هم ببخشید ای وکیلان! لقمه ی چربی
که آخر بهره ای بخشند منعمها به سائلها
پی نوشت: اسامی که بولدشده اند نام نمایندگان مجلس آن زمان هستند.