نیزه دار و تفنگچی

تاکتیکهای نظامی که در طی جنگهای داخلی انگلستان از سوی سلطنت طلبان و جمهوری خواهان بکارگرفته شدند بر اساس تاکتیکهایی بود که در طی جنگهای اسقلال هلند از اسپانیا در سالهای 1568 و جنگهای سی ساله (1618) توسعه یافتند. در طی این جنگها خط پایانی بر سلطه شوالیه های زرهپوش به وسیله واحدهای مختلط پیاده نظام ،که از نیزه داران و تفنگچی های مجهز به شمخال تشکیل شده بودند، کشیده شد. دوران "نیزه دار-تفنگچی" نشانه ی گذار از جنگهای قرون وسطی به جنگهای مدرن می باشد. خصوصیات این سیستم جدید رزم در میدان نبرد را در فایل زیر بخوانید.

جنگ های سی ساله

جنگ های سی ساله (1618-1648) عبارت است از یک سری درگیری نظامی در اروپا مرکزی. این جنگها یکی از طولانی ترین و مخرب ترین کشمکشها در تاریخ اروپا، و یکی از طولانی ترین جنگ های مداوم در تاریخ مدرن است.

ریشه های جنگ و اهداف شرکت کنندگان پیچیده بوده و هیچ علت خاصی نداشت. در ابتدا علت اصلی جنگ یک کشاکش مذهبی بین پروتستان ها و کاتولیک ها در امپراتوری مقدس رومی بود. بعدتر اختلاف بر سر سیاست های داخلی و توازن قدرت در داخل اپراتوری به درگیری بیشتر قدرت ها منجر شد. در این مرحله به طور کلی جنگ های مذهبی کم رنگ شده و ادامه ی رقابت بین بوربن ها و هابسبورگ در اروپا شروع شد که این رقابت خود منجر به جنگ میان فرانسه و هابسبورگ شد.

جنگهای سی ساله با معاهدات مونستر و اوسنابروک ،قسمتی از صلح وستفالی، به پایان رسید. قسمتی از نزاع ،که با جنگ حل نشد، برای یک مدت بسیار طولانی ادامه یافتند. داستان این جنگهای خونین را در فایل زیر بخوانید. 

نبرد جهرا

نبرد جهرا درگیری کوچک نظامی بین امیر کویت و اعراب بدوی تحت حمایت سعودی در انتهای دهه 1920 بود که در نهایت به تثبیت خطوط مرزی کویت و عربستان سعودی منجر شد. داستان این نبرد را در فایل زیر بخوانید.

جنگهای داخلی ژاپن (69-1868)

 جنگهای داخلی ژاپن، معروف به جنگهای بوشی، جنگهایی بودند که در میانه قرن نوزدهم بین طرفداران قدرت گرفتن امپراطور و طرفداران شوگان، دیکتاتور نظامی، درگرفت و در نهایت ژاپن یکپارچه شد و سیستم فئودالی در آن برچیده شد. داستان این جنگها را در فایل زیر بخوانید. 

جنگهای کارناتی

جنگهای کارناتیک یک رشته درگیرهای نظامی هستند که در طی سده ی هجدهم بین بریتانیا و فرانسه در ساحل شرقی شبه قاره ی هند روی دادند. داستان این جنگها را در فایل زیر مطالعه کنید. 

نبرد دیر العقول

پس از ترور خلیه المتوکل در سال 861 میلادی خلافت عباسی دچار اغتشاش شد. امرای ترک برای بدست گرفتن زمام امور هر خلیفه ای را که مزاحم خود می دانستند سرنگون می کردند. با انحطاط خلافت چند گروه در نقاط مختلف خلافت عباسی قدرت گرفتند. همزمان در ایران، بزرگترین دردسر برای خلفای عباسی ظهورکرد. یعقوب بن لیث صفاری در سال 861 در سیستان به قدرت رسید. او به سرعت قدرت خود را گسترش داد و در سال 873 طاهریان وفادار به خلیفه را در خراسان منقرض کرد. بدین سان شرق ایران و قسمتهایی از افغانستان به دست یعقوب لیث افتاد. پس از آن یعقوب تصمیم گرفت تا بساط خلافت عباسیان را برچیند اما در نبرد دیر العقول شکست خورد. داستان این شکست را در فایل زیر بخوانید. 

آسیا در عصر توسعه ی تجارت جهانی

قرون وسطی که تمام شد مقارن شد با تهاجم اروپایی ها به همه نقاط جهان. این تهاجم در ذات خود با تهاجم بربرها، مغولها و تاتارها تفاوت داشت. هدف اولیه اروپایی ها بیشتر سلطه تجاری بود تا فتح کشورهای دیگر، هرچند که در نهایت سلطه تجاری آنها با فتح کشورهای گوناگون در قاره جدید، آفریقا و آسیا همراه شد. مقاله تحلیلی زیر مروری است بر داستان گسترش تجارت جهانی در اوایل قرون جدید و نقش کشورهای آسیایی در آن.

نبرد رزباخ

نبرد رزباخ یکی از بزرگترین شاهکارهای فردریک کبیر -امپراطور پروس- است که توانست با غافلگیرکردن کامل دشمن و با حداقل تلفات، سپاه دشمن را شکست دهد. داستان این نبرد مهیج را در فایل زیر بخوانید

دخالت نظامیان در امور سیاسی از دید امام خمینی

به نظر شما نظر امام خمینی درباره دخالت کردن نظامیان در امور سیاسی چه بود؟ با هم بخوانیم.

استانداردهای دوگانه ی ما ملت

پرزیدنت سابق ،دکتر ، همیشه شاکی بود که چرا غرب در برابر ایران استانداردهای دوگانه داره. مثلا چرا درباره ی حقوق بشر پرونده ی ایران رو پیرهن عثمان کرده ولی به پاکستان و عربستان سعودی کاری نداره؟ . یا درباره ی پرونده ی هسته ای چرا به بمبهای هسته ای اسرائیل و هندوستان کاری نداره ولی گیر داده به چرخه ی سوخت هسته ای ایران که کلا یه فعالیت صلح آمیزی هستش؟

این بنده ی خدا غافل بود که اصولا ما ایرونی ها خودمون از بنیانگذاران و سردمداران استانداردهای دوگانه هستیم و اینکه رئیس جمهور ما به استانداردهای دوگانه ی کشورهای دیگه گیر بده و درباره ی استانداردهای دوگانه ی خودش و مردمش حرفی نزنه خودش  جزو استانداردهای دوگانه است و همه ی مردم دنیا سر این قضیه بهمون می خندن (یادمه در کنفرانسی که درباره ی تبعیض نژادی بود ایشون به اسرائیل گیر داده بود، یکی هم نبود که بپرسه مثلا شما که توی کون تبعیض ندارید از بهمن 57 تا امروز چند تا وزیر سنی داشتید یا چند تا افسر ارمنی داشتید یا چند تا معاون وزیر بلوچ داشتید؟ )

***

استانداردهای دوگانه به قدری در ما نهادینه شده و در رفتارهای ما استاندارد شده که اصلا دیگه به چشم نمیاد. مثلا سر چار راه اگه سرباز نیروی انتظامی ایستاده باشه باهاش یه جوری رفتار می کنیم ولی اگر سرهنگ نیروی انتظامی ایستاده باشه یه جور دیگه رفتار می کنیم. توی ادارات دولتی، مدارس، شهرداری ها و. با ارباب رجوعی که مایه دار باشه یه جور رفتار می کنن با ارباب رجوعی که وضع مالی ش خیلی خوب نباشه یه جور دیگه رفتار می کنن 

با طرف که صحبت می کنی می ناله از حمله ی اعراب به ایران در 14 قرن پیش و اینکه زن و بچه ی مردم رو به بردگی بردن و کردن و غارت کردن و من از عربها بدم میاد و از همشون متنفرم و اینها بعد از طرف می پرسی محبوب ترین شخصیت زندگی ت کیه برمیگرده میگه مولا امیر المومنین. وات؟ مگه ایشون عرب نیس؟ تو که از عربها بدت میومد . میگه نه تو حالیت نیس. ایشون موضوع ش فرق داره.

***

به تبع همین رفتارهای جمعی ماست که استانداردهای دوگانه در ت خارجی ما هم نمود پیدا میکنه.

مردم و دولت ما سالها است که مثلا دخالت آمریکا و انگلیس رو توی کودتای 28 مرداد محکوم می کنن اما خودشون تقریبا در تمامی کشورهای همسایه دخالت می کنن بعد که اعتراض می کنی و میگی که از نظر اخلاقی چه فرقی داره که آمریکا در ایران دخالت می کرد یا ایران توی عراق. میگه نه تو حالیت نیس. فرق داره. ایران برای حفظ امنیت ش داره توی عراق دخالت می کنه. میگی بابا جون آمریکا هم بهش گفته بودن که ایران قراره بیفته دست کمونیستها و چون کمونیستها اون موقع دشمن آمریکا بودن به خاطر امنیت ش در ایران کودتا کرد. میگه نه تو غرض ورزی داری.

میگی چرا ایران به بشار اسد کمک می کنه خوبه ولی عربستان به یمنی های سنتی کمک می کنه بده؟ میگه نه تو حالیت نیس. ایران به دوستاش کمک می کنه. میگی خوب عربستان هم به دوستاش کمک میکنه. چرا عربستان به دوستاش کمک بکنه بده ایران کمک بکنه خوبه؟ میگه نه تو غرض ورزی داری.

کار به جایی رسیده که من یواش یواش دارم فکر می کنم این حکومت نیس که با تبلیغات خودش به مردم القا کرده که ایران باید در تمام کشورهای منطقه جای پا داشته باشه بلکه این مردم هستن که دولت رو دارن به صورت غیرمستقیم هل میدن به این سمت. یعنی اگر دولت ایران توی عراق و سوریه و لبنان و فلسطین و یمن و افغانستان و بوسنی و . داره این همه هزینه میکنه در حقیقت داره به ندای مردم ش جواب میده که هنوز در پی رویای امپراطوری هخامنشی و ساسانی هستن و دوست دارن که مرزهای ایران رو به همون جایی برسونن که 2500 سال قبل بود و البته چون جغرافیای ی جهان اجازه ی چنین حرکتی رو نمیده سعی می کنن که نفوذ ی ایران رو توی این کشورها به قدری افزایش بدن که این کشورها به صورت عروسکهای خیمه شب بازی ایران دربیان. 

در عمل همون راهی رو داریم میریم که شوروی بعد از جنگ جهانی دوم رفت. حالا بد نیست که بعد از سی سال از فروپاشی امپراطوری سرخها نگاهی بندازیم به توان کرملین و نتیجه ی اون و توان خودمون و نتیجه ای که قراره بگیریم. اگر روسها با اون همه امکانات سخت افزاری و نرم افزاری و جمعیت زیادشون و قدرت نظامی شون و بمبهای هسته ای شون و ماهواره های جاسوسی شون تونستن امپراطوری خودشون رو حفظ کنن ما هم در آینده خواهیم تونست امپراطوری منطقه ای مون رو حفظ کنیم  

به قول شاعر تا کور شود هر آنکه نتواند دید

رضا کیانی