تحلیل آتش بس بین ایران و اسرائیل از دید چت جی پی تی؛ قسمت اول

رسیدن به یک آتش‌بس پایدار میان ایران و اسرائیل بسیار پیچیده است، زیرا نه‌تنها منافع مستقیم دو طرف بلکه رقابت‌های ژئوپولیتیکی و اعتقادی، نقش نیابتی، و فشارهای داخلی و خارجی در آن دخیل‌اند. با این حال، اگر طرفین بخواهند به یک آتش‌بس نسبتاً پایدار (نه لزوماً صلح نهایی) برسند، هر کدام باید امتیازاتی بدهند که بتواند «امنیت راهبردی» طرف مقابل را به رسمیت بشناسد، ولو در ظاهر.

در ادامه، مهم‌ترین امتیازاتی که ایران و اسرائیل باید به یکدیگر بدهند را دسته‌بندی کرده‌ام:

---

 ایران چه امتیازاتی می‌تواند یا باید بدهد؟

حوزه	امتیاز احتمالی
نظامی	کاهش یا توقف ارسال تسلیحات پیشرفته به حزب‌الله، حماس، انصارالله و شبه‌نظامیان عراقی؛ مخصوصاً موشک‌های نقطه‌زن
امنیتی	کاهش پرواز پهپادها و اقدامات شناسایی در مرزهای شمالی اسرائیل (از طریق سوریه یا لبنان)
سیاسی	عقب‌نشینی نسبی از مواضع «نابودی اسرائیل» در ادبیات رسمی (دست‌کم در سطح دیپلماتیک)
رسانه‌ای	کاهش لحن تهدیدآمیز در رسانه‌های رسمی، از جمله حذف برخی شعارها یا نمادها
منطقه‌ای	قبول نوعی «توازن در سوریه»، به طوری که اسرائیل در بلندی‌های جولان احساس تهدید نکند

---

 اسرائیل چه امتیازاتی می‌تواند یا باید بدهد؟

حوزه	امتیاز احتمالی
نظامی	توقف حملات هوایی منظم به اهداف ایرانی در سوریه، عراق و خاک ایران
امنیتی	متوقف‌کردن ترور دانشمندان یا فرماندهان ایرانی در داخل خاک ایران
دیپلماتیک	عدم کارشکنی شدید در روند مذاکرات هسته‌ای یا دیپلماسی منطقه‌ای ایران
اقتصادی/سیاسی	مخالفت نکردن با برخی فعالیت‌های اقتصادی ایران در سوریه و لبنان
نمادین	کاهش لحن تهدید درباره حمله نظامی به تأسیسات هسته‌ای ایران

---

 اقدامات متقابل که می‌توانند زمینه‌ساز آتش‌بس پایدار باشند:

1. توافق غیررسمی از طریق میانجی (قطر، عمان، روسیه، ترکیه): برای اجتناب از اعلام مستقیم، توافق می‌تواند در قالب «آتش‌بس غیررسمی» باشد که هر طرف از یک کانال ثالث آن را به رسمیت بشناسد.

2. ایجاد خطوط قرمز متقابل: مثلا ایران اعلام کند که در صورتی که اسرائیل به خاکش حمله نکند، تهران نیز حملات نیابتی را متوقف خواهد کرد.

3. مکانیسم راستی‌آزمایی غیرمستقیم: مانند کنترل سطح تنش‌ها از سوی روسیه در سوریه، یا ناظرانی مثل سازمان ملل.

4. پذیرش واقعیت ژئوپولیتیک: مثلاً ایران پذیرد که اسرائیل در منطقه حضور نظامی دارد، و اسرائیل هم بپذیرد که ایران نقش منطقه‌ای دارد.

---

 موانع اصلی

• تقابل ایدئولوژیک (نه صرفاً راهبردی)

• فشار گروه‌های داخلی و متحدان نیابتی

• آمریکا و لابی‌های منطقه‌ای (مثلاً سعودی‌ها و امارات ممکن است با آتش‌بس مخالفت کنند)

• عدم اعتماد ریشه‌ای

---

نقش سربازان بدون مرز در استراتژی های دفاعی چیست

 سپاه قدس یک نیروی است با سعه صدر به همه جا و همه کس نگاه می کند. رزمندگان بدون مرز هستند. همه نیروهای مسلح ما زیربنای فکری شان اهداف الهی است. سپاه قدس رزمندگان بدون مرز هستند»

امام خامنه ای

تکیه بر نیروهای نیابتی از دیدگاه ماکیاولی

خوب کاملا واضح و مبرنه که حزب الله لبنان با اسرائیل سر ایران معامله کرده. از ده روز پیش که اسرائیل داره ایران رو هر روز میزنه یه تیر تفنگ بادی هم دوستان عزیز شلیک نکردند و البته نخواهند کرد. ترور حسن نصرالله واقعا یک کار حساب شده بود. اگر سید هنوز زنده بود حتا با دست خالی هم دستور حمله می داد ولی کسانی که جاش رو گرفتند یه سری آدم بی خایه هستند. البته فقط مسئله خایه نیست. حزب الله سالها است که از یک سازمان نظامی یا شبه نظامی خارج شده و وارد بازی قدرت سیاسی شده. بالاخره بعضی پولها زیر زبونشون خوش مزه اومده. تا پارسال که ایران رو می دوشیدند ولی حالا که دیگه امیدی به ایران نیست باید روی بقای خودشون حساب باز کنند و تنها چاره اینه که در ساختار سیاسی لبنان خودشون رو ادغام کنند. احتمال خیلی زیادی داره که حزب الله تا چند سال آینده نیروی نظامی ش رو در ارتش رسمی لبنان ادغام بکنه (این یکی از خواستهای اساسی اسرائیل بود وقتی پارسال به جنوب لبنان حمله کرد و حزب الله رو تا رودخانه لیتانی عقب زد). برای اینکه بحث یه مقدار فنی و آکادمیک بشه از چت جی پی تی خواستم که نظریات ماکیاولی رو درباره نیروهای نیابتی براتون بگه  و تحلیل کنه. خودم کتابم رو گم کردم و باس یکی دیگه بخرم به شما هم توصیه می کنم این کتاب رو بخرید. دریچه جدیدی به افکارتون باز میکنه در حوزه سیاست

نیکولو ماکیاولی (Niccolò Machiavelli) در کتاب مشهور خود «شهریار» (Il Principe) که در قرن ۱۶ میلادی نوشت، دیدگاه‌های بسیار واضح و هشداردهنده‌ای درباره استفاده از نیروهای نیابتی و مزدور (mercenaries) ارائه داده است. او با صراحت این نوع نیروها را خطرناک، بی‌وفا، و بی‌ثبات توصیف می‌کند. در ادامه، گزیده‌ای از اندیشه‌های ماکیاولی درباره مزدوران:

 نظر ماکیاولی درباره مزدوران (Mercenaries):

«مزدوران بی‌فایده‌اند و خطرناک. اگر در میدان جنگ پیروز شوند، طمعکار می‌شوند و اگر شکست بخورند، نابودت می‌کنند.»

(شهریار، فصل ۱۲)

________________________________________

 نکات کلیدی در اندیشه ماکیاولی:

1. مزدوران به وطن یا هدف وفادار نیستند، بلکه فقط به پول وفادارند.

آن‌ها برای پول می‌جنگند، نه از روی تعهد یا باور.

2. مزدوران در زمان صلح بی‌فایده و در زمان جنگ غیرقابل اعتمادند.

در زمان صلح تن‌پرور و ناتوان‌اند، و در بحران‌ها فرار می‌کنند یا دسیسه می‌چینند.

3. ماکیاولی تأکید می‌کند شاهزاده‌ای که برای حفظ قدرت بر نیروهای اجیرشده تکیه کند، دیر یا زود سقوط می‌کند.

او تنها ارتش وفادار ملی را ابزار حقیقی حفظ اقتدار می‌داند.

4. نیروهای نیابتی (که از نظر مفهومی نزدیک به مزدوران هستند) نیز در اندیشه ماکیاولی بی‌ثبات و ابزار بیگانه محسوب می‌شوند که نمی‌توان قدرت را بر آن‌ها استوار کرد.

________________________________________

 نقل‌قول مستقیم دیگر:

«آن‌هایی که با شمشیرِ دیگران قدرت می‌گیرند، بی‌زحمت بالا می‌روند، اما همیشه با زحمت سقوط می‌کنند.»

(شهریار، فصل ۷)

________________________________________

بنابراین، در اندیشه ماکیاولی، تکیه بر نیروهای نیابتی و مزدور نه تنها پایه‌ای ناپایدار برای قدرت است، بلکه ممکن است برای شهریار مرگبار هم باشد. او توصیه می‌کند که هر حاکمی ارتشی وفادار و ملی بسازد که با باور و پیوند سرزمینی بجنگد، نه با مزد.

________________________________________

 تطبیق دیدگاه ماکیاولی با تاریخ و امروز

1. امپراتوری روم متأخر

• نمونه: در قرن‌های پایانی امپراتوری روم، رومی‌ها به جای سربازان خودشان، از مزدوران ژرمن، گوت، و هون برای دفاع از مرزهای خود استفاده می‌کردند.

• نتیجه: بسیاری از این مزدوران بعدها علیه روم شورش کردند یا با دشمنان آن همدست شدند (مثلاً آلاریک که شهر رم را غارت کرد).

•  مطابق با هشدار ماکیاولی: بی‌وفایی مزدوران و سقوط ناشی از اعتماد به آن‌ها.

________________________________________

2. انگلیس و ارتش مزدور در جنگ‌های استعماری

• نمونه: بریتانیا در مستعمرات خود مانند هند یا آفریقا از سپاهیان بومی مزدور استفاده می‌کرد (مانند سپاهیان هندی در قرن ۱۹).

• نتیجه: در مواقع بحرانی مثل شورش ۱۸۵۷ در هند، همین نیروهای بومی علیه بریتانیا قیام کردند.

•  نکته ماکیاولیایی: مزدور اگر منافعش تغییر کند، علیه تو می‌شود.

________________________________________

3. آمریکا در افغانستان و عراق (دهه ۲۰۰۰)

• نمونه: استفاده از شرکت‌های خصوصی امنیتی مانند Blackwater برای انجام عملیات نظامی، محافظت از دیپلمات‌ها و گاهی اعدام‌های بدون محاکمه.

• نتیجه: رسوایی‌های متعدد، نقض حقوق بشر، بی‌ثباتی بیشتر، و عدم اعتماد عمومی به عملیات آمریکا.

•  ماکیاولی به‌روشنی می‌گفت: مزدور، ابزار ناپایدار و خطرناک است.

________________________________________

4. عربستان و امارات در یمن (۲۰۱5 تا اکنون)

• نمونه: این کشورها عمدتاً از نیروهای اجیرشده از سودان، اریتره و حتی شرکت‌های مزدور خارجی برای جنگ در یمن استفاده کرده‌اند.

• نتیجه: جنگی فرسایشی، بدون پیروزی قاطع، و از دست رفتن کنترل میدانی؛ بسیاری از نیروهای نیابتی انگیزه‌ای برای ادامه جنگ ندارند.

•  تطابق کامل با هشدار ماکیاولی: قدرت واقعی بر نیروی بی‌ریشه قابل اتکا نیست.

________________________________________

5. روسیه و گروه واگنر

• نمونه: روسیه در سوریه، لیبی و اوکراین از گروه‌های مزدور مثل «واگنر» استفاده کرده است.

• نتیجه: پس از مدت‌ها قدرت‌گیری، «یوگنی پریگوژین» رهبر واگنر علیه ارتش روسیه شورش کرد و تا چند قدمی مسکو پیش رفت.

•  نمونه زنده و دقیق سخن ماکیاولی: مزدور اگر قوی شود، اربابش را تهدید می‌کند.

________________________________________

 جمع‌بندی ماکیاولیایی:

اگر به مزدور تکیه کنی، یا تو را می‌فروشد، یا تو را زمین می‌زند. قدرت، باید بر وفاداری و باور بنا شود، نه بر قرارداد و طمع.

تهدید به ساختن بمب هسته ای توسط محسن رضایی

جناب سردار پاسدار  دکتر  محسن رضایی در فیلم مصاحبه زیر  ( مورخ پنجشنبه 29 ام خرداد 1404) با شبکه خبر هست رسما تهدید کرد که بمب هسته ای قراره بسازه  و بزنه توی اسرائیل و همچنین تهدیدبه نسل کشی کرد. 

تحلیل جنگ ایران اسرائیل؛ شماره یک

هفته قبل اسرائیل با آمادگی کامل نظامی-اطلاعاتی به ایران حمله کرد و تمام ساختار دفاعی ایران رو غافلگیر کرد. ایران که کلی از اسناد اسرائیل رو دزدیده بود فرصت نکرده بود اونها رو بخونه و بفهمه که چه خبره. اونها هم پیش دستی کردند.  اسرائیل هم طور که پارسال توی اون فیلمه گذاشتم حماس رو هل داد به سمت درگیری، یعنی تمام حمله طوفان الاقصی در حقیقت یه دام بود که حماس توش افتاد. بقیه حرکتهای شطرنج رو هم پیش بینی کرده بود چون اصولا ایران (غیر از اشغال سفارت آمریکا) تقریبا تمام عکس العمل هاش قابل پیش بینی هستش. ایران و حزب الله و حوثی های یمنی طرف حماس رو گرفتند و دوتای آخری وارد جنگ با اسراییل شدند. اسرائیل هم سر فرصت دندون حماس و حزب الله و یمنی ها رو کشیدند. بشار اسد رو هم واگذار کرده بودند به برادران ترک شون که اون هم حل شد. پس مونده یک ایران و یک محور مقاومتی که دیگه مقاومتی براش نمونده جز شبه نظامی حشد الشعبی که خیلی هم معلوم نیست از ایران حمایت بکنند و اگر هم  حمایت بکنند کاری از دستشون بر نمیاد.

گام دوم اسرائیل این بود که ایران رو به سمت جنگ با خودش بکشه. از یه طرف هی داد می زد که حماس زد ما رو سرویس کرد و ما ضعیف شدیم و چند میلیارد دلار آسیب بهمون وارد شده. از طرف دیگه اومد و کنسولگری ایران در دمشق رو زد تا ببینه عکس العمل ایران چیه. عکس العمل ایران رو هم تحلیل کردم هفته قبل. یک عکس العمل کند و بی دقت که اگر انجام نمی شد بهتر بود چون اتفاقا نشون داد ایران یا آمادگی رویارویی با اسرائیل رو نداره و یا اراده ش رو. بعد رفتن سراغ کشتن هنیه و سید حسن. هدف نه هنیه بود  و نه سید حسن، بلکه هدف اصلی از اون حملات تروریستی وارد کردن ایران به رویارویی مستقیم بود که بازم ایران همون واکنش قبلی رو نشون داد. دفعه بعد که مستقیم در آبان ماه (برای بار دوم) به داخل خاک ایران حمله کردند باز هم ایران جوابی نداد . این جواب ندادن خودش بهترین جوابی بود که می شد داد: ما دستامون بالاست . هر وقت فرصت کردی بیا و بزن. اسرائیل هم این پاس گل رو گرفت و با بازی سیاسی که ترامپ راه انداخت اون رو تبدیل به گل کرد.

در اون تفسیری هم که هفته قبل کردم گفتم که اساسا قضیه موشک بالستیک برای ایران یه جورایی خود ش دام بود. از یک طرف دفاع ضد بالستیک رو توسعه دادند و از طرفی هم تبلیغ می کردند که ما خیلی در برابر موشک بالستیک ضربه پذیر هستیم و ایران هم همه تخم مرغهاش رو ریخت توی سبد بالستیک. در این 30 سال گذشته ایران مطلقا هیچ ، و هیچ، کار اساسی و زیر بنایی در حوزه نظامی نکرده، نه تانک ساختیم و نه کشتی جنگی و نه هواپیمای جنگی و .... این فهرست رو اگر ادامه بدم دست کم باید 200-300 مورد رو لیست کنم که باید می ساختیم و نساختیم. 

اسرائیل در دو روز اول رفت سراغ نیروی هوایی و دفاع ضدهوایی ایران و هم چنین بالاترین افسران فرمانده. بعدش دیگه کار خاصی نکرده. آروم آروم داره می گرده و هر چی رو که دستش برسه می زنه . اما این طورم نیست که کور و بی هدف حمله کنه. جنگنده های اسرائیل به طور متوسط روزی 40 تا 60 سورتی انجام می دهند که سرانگشتی تا امروز میشه در حدود 500 سورتی. حالا بعضی جاها رو مثل نطنز و مراکز هسته ای اصفهان دوبار سه بار زدند . پس تقریبا 250 جای مختلف رو تا حالا زدند. پایگاه های اصلی نیروی هوایی در غرب رو که ناک اوت کردن یعنی پایگاه های تبریز و همدان و اصفهان. فرودگاه مهرآباد هم قسمت نظامی ش تقریبا از کار افتاده. پدافند هوایی مون در حوزه توپ 23 میلیمتری فقط کار می کنه و تعداد موشک اندازهای ضدهوایی مون تقریبا به صفر رسیده هر چند که بعضی جاها هنوز فعال هستند. 

پس روی هوا فعلا اسرائیل دست بالا رو داره. روی زمین هم که همه می دونید چه خبره. تعداد زیادی از عوامل موساد در سالهای گذشته به تدریج وارد کشور شدند و هر کدوم رفتند یه گوشه تا همزمان فعال بشن. تا امروز ادعا میشه که تعدادی شون رو دستگیر کردند که دیگه اصلا فایده نداره چون موساد اینها رو به صورت یه بار مصرف استفاده کرده بوده. یه تعدادشون رو هم گذاشته برای بعدا که هنوز استفاده نکرده . اینها هم الان توی خونه های امن هستند و برای اینکه شک به وجود نیاد در سطح شهر تردد نمی کنند. پس ایست بازرسی هایی هم که بعد از تقریبا 6 روز گذاشتیم خیلی اثر نخواهد داشت. از اون طرف ایران همیشه ادعا می کرد که اگر اسرائیل به ایران حمله بکنه حماس و حزب الله جوابش رو می دن. حزب الله با اینکه هنوز در حدود 5000 (کم و بیش) نظامی داره تا امروز هیچ کاری نکرده . معنی ش اینه که حزب الله برای این که موجودیت خودش رو دست کم در ساختار سیاسی لبنان حذف بکنه ایران رو فروخته، حالا یا مستقیم یا غیر مستقیم رفته و با اسرائیل بسته.  حماس هم بعد اون دیوانگی طوفان الاقصی در لاک دفاعی فرورفته و تقریبا تمام ساختار نظامی ش آسیب شدید دیده، مخصوصا کارگاه های موشک سازی ش. پس روی زمین هم اسرائیل فعلا دست بالا رو داره.

حالا بریم سر تلفاتی که ایران وارد کرده. ایران تا امروز تقریبا 500 موشک و همین حدود هم  پهپاد روانه خاک سرزمینهای اشغالی کرده. پهپاد ها رو تقریبا همه رو زدند و انهایی هم که اصابت کردند فقط به خونه مردم خوردند و هیچ مرکز نظامی رو هدف قرار نداند. دکترین ایران این بود که یک حمله پهپادی همزمان با حملات موشک بالستیک اجرا بکنه. این رو در وعده صادق یک انجام دادند و همونجا دست خودشون رو  کردند که اسباب تاسفه. پس اون طرف آماده این حجم از پهپادها بود. نتیجه جنگ اوکراین هم جلوشون بود و خودشون رو برای این داستان آماده کرده بودن. اما موشکهای بالستیک ایران چند تا ضعف اساسی داشتند: عمده موشکهای بالستیک ما سوخت مایع مصرف می کنند. موشک با سوخت مایع رو نمی تونید بنزین بزنید و ولش کنید برای روز مبادا چون سوختش خیلی فراره و نشت می کنه. ناچار باید بنزین بزنید و شلیک. اما بنزین زدن هر کدوم (بسته به اندازه موشک) ساعت ها (از 3 ساعت تا 5 ساعت) زمان می بره و خب چون هوا رو هم از دست دادیم در نتیجه راحت اونها رو می زدن. موشکهای سوخت جامد خوبن ولی مال ما بیشترشون بردشون کمه و باید از غرب کشور (مثلا ایلام و کرمانشاه) شلیک بشه تا به اسرائیل برسه. اونجا هم که هواپیماهای اسراییل با هواپیما و پهپاد موشکهای ما رو روی زمین می زدن. اولین حمله پس خیلی دیر ( در حدود ده شب اگه یادم باش) انجام شد. حالا بگیر از 500 تا موشک تقریبا 10 درصدش اصابت کرده و بقیه ش رو دفاع موشکی اسرائیل زده. میشه تا امروز 50 تا یعنی تقریبا روزی 7 تا. این روزی هفت تا واقعا چقدر میتونه به اسرائیل ضربه بزنه. تقریبا هیچ. تازه موشکها رو بیشتر روی مناطق مسکونی می ریختند بلکه مردم بر ضد نتانیاهو قیام بکنند. که این هم از اون برآوردها و گمانه زنی های اشتباه اندر اشتباه ایران بوده. 

پس تا امروز اسرائیل در همه موارد دست بالا رو داشته. اما نکته اساسی اینه که هدف اصلی اسرائیل از بین بردن توان هسته ای ایران بود که بسیاری از تأسیساتش اصلا رفته بودند چند طبقه زیر زمین. اسرائیل بمبی که بتونه این تاسیسات رو کامل منهدم بکنه در اختیار نداشت و از روز اول داشت ترامپ رو پوش می دادش به سمت بمباران این مناطق. ترامپ هم کلا آدم فرصت طلبیه. کی به کیه؟ حالا که نیروی هوایی اسرائیل جاده رو صاف کرده ما هم بزنیم و قال قضیه رو بکنیم. دیشب (حدود یک شب یکشنبه اول تیرماه 1404 به وقت محلی ایران) بمب افکنهای رادارگریز بی 2 آمریکا از پایگاه هاشون در خاک آمریکا بلند شدند و یه کله اومدند و تاسیسات غنی سازی ایران رو در نطنز و فردو و اصفهان با خاک یکسان کردند و خلاص. 

پس وضعیت فعلی رو تا اینجا توضیح دادم. اینکه ما چه باید می کردیم که نکردیم رو جای دیگه و سر فرصت می گم. اما حالا می خوام آینده رو پیش بینی بکنم. قبلا هم گفتم که پیش بینی آینده کار احمق هاست. فیلم ش رو هم گذاشتم که ببینید. دوباره و سه باره ببیند.

اما حالا توی این وضعیت من پیش بینی خودم رو ارائه میدم و قبلش هم میگم که این پیش بینی ها مطلقا ،  و مطلقا، هیچ ارزشی ندارند. فکر کنید یه نفر توی تاکسی داره ور ور زیاد می کنه. در همین حد.

چند سال پیش که بازم این ترامپ قمارباز سر کار بود و تقریبا داشتیم با آمریکا شاخ به شاخ می شدیم خیلیا از من می پرسیدن که آینده ایران چی میشه. اون زمان جواب من یه جمله بود و الان هم جواب من همون جمله است:

آینده رو که نمیشه پیش بینی کرد ولی اگر این آقایون با همین دست فرمون جلو بروند در بهترین حالت می شیم شوروی سابق و در بدترین حالت می شیم یوگسلاوی سابق.

 در حال حاضر ترامپ تاکید کرده که دنبال رژیم چنج نیست . یعنی از افغانستان طالبان وعراق صدام درس گرفتند. الان اگر رژیم رو بردارند یه خلأ قدرت عجیبی به وجود میاد که نگو وپرس. پس برنامه شون چیه؟ قراره آمریکا و اسرائیل رژیم رو انقدر تضعیف بکنند که ج.ا. دیگه نتونه هیچ تهدیدی در منطق برای هیچ کس ایجاد بکنه ولی بتونه مردم رو سرکوب بکنه و سرجاشون بشونه. یعنی دست رژیم رو در خارج از ایران می بندند و دست رژیم رو توی داخل کشور باز می ذاره.

خوب الان رژیم فرصت خوبی داره که بره سمت مردم و سعی کنه شکافهایی که در این 20 سال گذشته بین خودش و مردم بوجود اومده ترمیم بکنه تا دست کم بتونه در برابر افغانستان وعراق حرفی برای گفتن داشته باشه. اما مشکل اینه تندروهایی که در داخل ج.ا. سیاستگذاری می کنند الان به دنبال انتقام هستند. و چون زورشون به خر نمی رسه قراره از هفته بعد که این وقایع تموم میشه پالون خر رو بزنند. همین الان در فضای مجازی دارن مخالفان رو تهدید به داغ و درفش می کنند. پس بعد اینکه کار ترامپ و نتانیاهو تموم شد تازه کار رژیم با مردم شروع می شه و در آینده نزدیک پلیسی ترین حکومتی رو که دیدید بر کشور حاکم میشه. و خوب همین قضیه اتفاقا شروع دومینوی تجزیه ایران میشه. یعنی فشارهاشون روی ملت به جایی میرسه که مثل قضیه مهسا امینی (خدا بیامرز) بالاخره یکی شون یه سوتی بده و مردم بریزن توی خیابون. اما این دفعه چون رژیم خیلی ضعیف شده و خیلی از زیرساختهای فرماندهی و کنترلش آسیب جدید دیده اند احتمالا دیگه نمی تونه به راحتی قضیه رو جمع کنه. حالا ممکنه (ممکنه) کشورهایی مثل عربستان و اسرائیل شروع به پاشیدن بنزین روی این شعله بشن که خوب کار ساعت به ساعت خراب تر خواهد شد. ممکنه هم رژیم با ضرب و زور بسیج و سپاه مردم رو کنترل بکنه که به نظر من احتمالش کمه.

بعد از پایان این جنگ یه فرصت طلایی برای جمهوری اسلامی به وجود خواهد اومد که این اقتصاد رانتی ش رو ادامه بده و برادران قاچاقچی که زنده موندن دست کم مدتی دیگه برای زن و بچه شون توی خارج پول بفرستن. اونها که شهید شدن هم که خدا رحمت کنه فرصت استفاده از رانتهایی که چپو شد دیگه پیدا نکردن. اگر از این فرصت استفاده کرد و سعی کرد مردم رو داخل آدم حساب بکنه که هیچ، تا زمان تمام شدن نفت (یعنی در بهترین حالت تا 10 سال دیگه) کماکان خر مراد رو سوارند. اگر هم از این فرصت استفاده نکرد و چماق گرفت دستش دیگه گور خودش رو به دست خودش خواهد کند و  تازه می رسیم به  اون پیش گویی معروف من: در بهترین حالت مثل شوروی سابق تجزیه می شیم با کمترین خونریزی و هزینه و در بدترین حالت مثل یوگسلاوی سابق تجزیه می شیم و سالها گوشت همدیگه رو به دندون خواهیم کشید.

همچنان جانم فدای رهبر

once upon a time; there was a nobody

Who is Rango? A nobody from nowhere. He is an actor, but not a real one. In his imaginary world, he should be a hero. When he was shot in the real world, he wanted to continue his false heroic role. So, he started to brag about himself because he had nothing. He was a paper tiger. He planted the seed of hope in the heart of the people, but he had no resources to help them but his lies. He climbed the ladder of power, but he became the puppet of the established system.
In this animation, Rango could liberate his people eventually because it is a western type story, and it should have a happy ending, but how about our real world?
In our world, populist leaders approach the people with false promises and the system with false loyalty. Their primary tool is creating a bipolar society, taking advantage of the gaps among the people, and making them the enemy of each other. They complicate the community's problems, corrupt the political system more than before and push the country to a total collapse. At last, they make life worse for everyone except their friends. So beware of Rangos around you.

The effects of the Korean War on Japan revival after WW II

ترور چیست و تروریست کیست

اوایل اردیبهشت 1403 بود که آرژانتین درخواست کرد احمد وحیدی، وزیر کشور وقت ایران، به اتهام بمب گذاری آمیا توسط اینترپل دستگیر شود. این اولین بار نیست که کشورهای دیگر مقامات ایران را به دست داشتن در عملیات تروریستی در خارج از مرزهای ایران متهم می کنند.  ایران همیشه و همواره این اتهامات را به گونه ای می کند که بسیاری گمان می کنند که اتهامها مشارکت ج.ا در پرونده هایی مانند میکونوس، قتل شاپور بختیار و غیره تنها بهانه جویی هایی به قصد فشار و ارعاب ج.ا هستند. به هر حال فارغ از اینکه کشورهای اروپایی و حامیانش دلایل محکمه پسندی دارند یا خیر خود مقامات ج.ا به وقت خود دلایل محکمه پسند را برای افکار عمومی جهان جور می کنند. سالها قبل در گفتگویی که مشرق نیوز منتشر کرده بود   گاف وزیر بهداشت دولت یازدهم را درباره حمایت ایران از تروریست فاش کرد. به صورت خلاصه عماد مغنیه در جریان یک عملیات هواپیماربایی یک هواپیما را دزدیده و به ایران آورده بود و مقامات ایران بر خلاف تمامی قوانین بین المللی و داخلی کشور بر علیه هواپیما ربایی مغنیه را برای زیارت به مشهد فرستاده بودند. کمترین آموزشی که می توان به مقامات ایران داد این است که قبل از مصاحبه و منتشر کردن آن با یک وکیل خوب مشورت کنند. 

آسیا در عصر توسعه ی تجارت جهانی

قرون وسطی که تمام شد مقارن شد با تهاجم اروپایی ها به همه نقاط جهان. این تهاجم در ذات خود با تهاجم بربرها، مغولها و تاتارها تفاوت داشت. هدف اولیه اروپایی ها بیشتر سلطه تجاری بود تا فتح کشورهای دیگر، هرچند که در نهایت سلطه تجاری آنها با فتح کشورهای گوناگون در قاره جدید، آفریقا و آسیا همراه شد. مقاله تحلیلی زیر مروری است بر داستان گسترش تجارت جهانی در اوایل قرون جدید و نقش کشورهای آسیایی در آن.

دخالت نظامیان در امور سیاسی از دید امام خمینی

به نظر شما نظر امام خمینی درباره دخالت کردن نظامیان در امور سیاسی چه بود؟ با هم بخوانیم.